De eerste week

Hallo allemaal,

Fa a waka? Hier gaat alles goed. Nog steeds aan het genieten van het mooie land, het weer en de lieve mensen. Naast het genieten is het toch ook een hectische week geweest met helaas af en toe wat tegenslagen. Gelukkig kunnen we er nu om lachen. Ik zal bij het begin beginnen.

Zondag 7 februari
Deze dag zouden we het rustig aan doen. We hebben wat gezwommen in ons zwembad en in verschillende supermarkten boodschappen gedaan. Je hebt hier heel veel Chinese (kleine) supermarktjes waar wij vaak de kleine boodschappen halen. De grote boodschappen doen wij bij ‘De Tulip’. Het is er allemaal net iets duurder, maar ze hebben er zoveel. Ze hebben er veel Nederlandse merkproducten dus we missen niets. Ook moest er vandaag gewerkt worden, onze kamers moesten namelijk gepoetst worden. Dit was echt nodig want alles zag er niet heel fris uit. Na het uitpakken van mijn koffer voelde het al heel vertrouwd, heerlijk mijn eigen plekje. Na wat gegeten te hebben in Blauwgrond (heel pittig eten) hebben we de dag afgesloten met een hangmatsessie. Heel de avond hoorden we vuurwerk, want de dag erna was het Chinees Nieuwjaar.

Maandag 8 februari
In de ochtend zijn we een heel stuk gaan fietsten en hebben we Fort Zeelandia en de Palmentuin bezocht. Dit was heel mooi en leuk om te zien. Fort Zeelandia heeft een lange, bewogen geschiedenis. Tegenwoordig is het een museum en toeristische trekpleister. Ooit was het een fier militair bolwerk, een gevangenis en het hoofdkwartier van het militair regime. De Palmentuin ligt achter het voormalig Gouverneurshuis dat op het Onafhankelijkheidsplein staat. Op feestdagen staan er allerlei kraampjes, maar op normale avonden is het ook een plek waar zwervers en junks komen. Na deze bezichtigen zijn we wat gaan eten bij Zus&Zo. Zus&Zo is een eetcafé waar veel toeristen en studenten komen. Men serveert een mix van de Europese, Caribische en Surinaamse keuken. Uiteindelijk thuisgekomen zijn we direct het zwembad ingedoken. Het fietsen was namelijk erg slopend met het warme weer. Het is bijna elk uur spitsuur dus je moet ook heel erg opletten. Allereerst moet ik nog erg wennen aan het links rijden en daarnaast kennen ze hier geen fietspaden. Ze houden wel rekening met je en laten je vaak voorgaan. In de avond zijn we bij Bodega & Grill de Waag gaan eten. Het is gevestigd in een oud historisch pand aan de Waterkant. Na deze heerlijke hap zijn we naar bed gegaan, want we waren allemaal erg moe. Helaas hebben we niets meer van het Chinees Nieuwjaar gezien. We hoorden alleen heel de dag door klappermatten en andere harde knallen.

Dinsdag 9 februari
Allereerst een handwas gedaan want in de wasmachine kunnen alleen oude handdoeken gewassen worden. Een besefmomentje hoe goed wij het in Nederland hebben…. Dus dat wordt drieënhalve maand kleren wassen in een grote teil. Ik heb jullie trouwens nog niet verteld dat wij hier alleen koud water hebben. Ik moest dus een pannetje op het vuur zetten om de handwas te kunnen doen. Het douchen is soms even wennen, maar met warme dagen is het geen straf en koel je gelijk lekker af. Daarna hebben we contact opgezocht met meneer Ganga. Meneer Ganga is onze contactpersoon in Suriname. Hij regelt de stages en houdt ons proces bij gedurende de tijd dat wij in Suriname verblijven. Later in de middag zijn we weer een stuk gaan fietsen omdat we geld moesten wisselen bij een Cambio. Op de terugweg zijn we nog snel wat boodschappen gaan halen want we zouden deze keer thuis een broodje gezond eten. Die dag heeft het veel geregend. Dat was wel even lekker, zelfs tijdens het fietsen. Het komt hier echt met bakken uit de hemel, dus soms moet je echt even schuilen!

Woensdag 10 februari
Een dag om nooit te vergeten! We zouden om 08.30 uur een afspraak hebben met meneer Ganga op het SPI (Surinaams Pedagogisch instituut) waar hijonderdirecteur is. Rond 08.50 uur kwamen wij pas aan op het SPI omdat de taxichauffeur ons helemaal verkeerd afgezet had. We moesten weer een nieuwe taxi bellen omdat lopen te ver was. Uiteindelijk hebben we een fijn gesprek gehad met meneer Ganga en hebben we verschillende docenten en de directeur van het SPI ontmoet . Heel mooi en interessant om de school ook gezien te mogen hebben. Na ons gesprek zijn we naar de vreemdelingendienst gegaan voor ons MKV. Helaas konden we vandaag alleen maar een stempel halen. Deze week of volgende week moeten we weer langs voor het volgende proces. Vanaf dat moment was ik er even helemaal klaar mee. Hopelijk kunnen we dit allemaal snel afhandelen. In de avond zijn we weer in Blauwgrond gaan eten. Het is er heel erg lekker, goedkoop en je ziet alleen maar Surinamers.

Donderdag 11 februari
Het was vandaag een erg lange en zware dag. De bedoeling was om op de fiets bij onze twee verschillende stageplaatsen langs te gaan (Het Gouden Hart en Stichting voor het Kind). Na ongeveer twee uur gefietst te hebben kwamen we eindelijk aan bij Het Gouden Hart, een basisschool voor adaptief gericht onderwijs. Het was een mooie, leuke en warme organisatie. Saskia en ik zijn uiteindelijk met de taxi naar onze stageplaats gegaan omdat we hoorden dat het geen doen was om op de fiets naar Stichting voor het Kind te komen, zoals eerder aangegeven een stichting die zich inzet voor mishandelde kinderen in nood. Deze stageplaats viel ons erg tegen. We voelden ons hier niet veilig (achterstandswijk en erg afgelegen) en de stage leek ons best heftig/onveilig en niet aansluitend. Dit hebben we meneer Ganga gelijk laten weten. Morgen zullen we op pad gaan naar Kinderhuis Samuel. De avond even afgesloten met een broodje en snel aan mijn verslagen gegaan, want dit was er de laatste dagen niet van gekomen.

Vrijdag 12 februari
Om 09.00 uur waren wij door meneer Ganga uitgenodigd om een dansproject van het SPI bij te wonen. Bijna elke klas voerde een dans uit die zij ingestudeerd hadden (project voor het vak bewegingsonderwijs). We zijn met twee verschillende lijnbussen naar het SPI gegaan. Dit zijn oude busjes waar ongeveer 20 mensen in kunnen. Je kunt er niet rustig in zitten, want de speakers staan op vol. Het is dus een feest om mee te mogen rijden. Het was een hele mooie ochtend. Wat kunnen die kinderen bewegen!! Ik had er geen andere woorden voor. Blij dat wij dit mee mochten maken. Daarna zijn we weer met de lijnbussen naar huis gegaan. Snel wat gegeten want we moesten alweer met de taxi naar Kinderhuis Samuel. Het is een kinderhuis voor kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn voor hen te zorgen, voor kinderen waar niemand zich iets aan gelegen laat. Zij zijn het eerste kinderhuis die kinderen opneemt van beneden de zes jaar. Na een fijn gesprek te hebben gehad en de kinderen gezien te hebben, hebben wij besloten hier stage te willen lopen. Samen met Saskia, waar ik tevens ook onderzoek mee doe, zal ik twee dagen stage lopen bij Het Gouden Hart en twee dagen bij Kinderhuis Samuel. De vrijdag zullen wij alle vier naar meneer Ganga gaan op het SPI. In de avond hebben we thuis pasta gemaakt en zijn we daarna lekker een cocktail gaan drinken bij verschillende barretjes. Dat hadden wij wel even verdiend!

Zaterdag 13 februari
Vandaag zat ik bijna heel de dag achter mijn laptop. Eerst voor mijn blog gezeten en daarna voor mijn onderzoek. Jaja, er moet namelijk ook gewoon gewerkt worden! Onderwijl liep Kenneth (onze klusjesman) in mijn kamer rond voor het maken van mijn airco en een lekkage in mijn badkamer. In de avond hebben we lekker een pannenkoek gegeten en zijn we voor het eerst op stap geweest. Dit viel alleen een beetje tegen. In de leukste club werd namelijk alleen maar schuifelmuziek gedraaid vanwege Valentijnsnacht. In Suriname wordt hier veel aandacht aan besteed. Overal verkopen ze Valentijnsspullen en in de restaurants bieden ze speciale menu’s en drankjes aan. In Nederland zie je dit ook, maar hier is het veel uitgebreider.

Zondag 14 februari
Vandaag mijn laatste dingen geschreven voor mijn blog en weer aan mijn onderzoek gewerkt. Tussendoor nog een handwas gedaan, lakens en handdoeken gewassen en boodschappen gedaan. Helaas moest ik toen ik thuis kwam weer dweilen omdat er weer een plas water in mijn badkamer lag. De lekkage is dus nog niet verholpen. Vanavond gaan we lekker Hollands eten, namelijk een frietje met kibbeling. Daarna vroeg naar bed, want morgen moeten we om voor het eerst naar stage. We moeten om half 8 beginnen en het is zeker een half uur fietsen dus het wekkertje gaat morgen om 6 uur. Zal even wennen zijn, maar we mogen niet klagen. Als het goed is zijn we namelijk om 2 uur klaar. Daarna nog naar de bank en een postzegel halen voor het visum. Dinsdag gaan we weer langs de vreemdelingendienst om de documenten in te leveren. Op hoop van zegen dat het nu een keer goed is. Tot slot probeer ik vandaag of morgen mijn foto’s te plaatsen, dus hou mijn blog in de gaten!

Voor nu groetjes en een prettige week alvast!

Liefs Lieke


Fa a waka? (faa wakka) = hoe is het?